Büyümek İhanettir Tebessümlere...
( I )
/Umutların boğazına dayatılınca can kırıklıkları;
Hiçbir şafak yüklenmedi cürümünü büyüyen hüznün./
Büyüdükçe -çocuk kalan bakışlara inat- bedenler,
Giyilen suskunluklar kral çıplaklığına eş düşer.
Gölgelerden yeni hayatlar kotarma peşindedir ruhlar
Ki______________
Hayallerimiz
İpleri görülmeyen oynatıcıdaki kuklalar misal...
( II )
/Ne zaman büyüdüğüne inanıp bir insan çocukluğunu unutsa,
Bir yıldız daha kayar, kaybolur karanlıkta.../
Zihnimin kapı aralığından sızan hikâyeler derliyorum anlamlı anlamsız
Pencere kenarında gergef işleyen kızın biri oluyorum bazen
Parmağıma batan iğnenin akıttığı kana dalıp gidiyorum,
Bazen ökse sürülmüş dala umutsuzca yakalanmış bir kumru
Güvercin mi yoksa?
Annem okurdu çocukken
Hala hatırımda,
Başının üstünde saplanmış sihirli iğne olanlardan
Hani çıkarınca yeniden insana dönüşürmüş ya...
Hiç fark ettin mi?
Büyürken her şey gibi anlatılanlarda değişti...
Ben gibi
Biraz sen ve arta kalanlar gibi.
Oysa alışmıştık masalların gökten düşen elmaları ile
Kerevitlere çıkmaya.
Gaibe karışanlar bulunur
Ölenler dirilirdi ya
Adı masal da olsa...
Şimdi nereye saklandı yasemin kokularını çalıp insanlar,
Neden kan kokuyor kendinden bile korkan sokaklar?
Hiç takatim kalmadı,
Gün geçtikçe büyüyen yel değirmenlerine benim yerime kim karşı çıkacak?
.............................................
Susuzluğumu bir insan bakışında kandırdığımda anladım,
Sırtlanacaksan bu âlemi, ağlamak yasak...
Kimse gülmüyor diye sakın yargılama,
Kaybolan maviliklerde tebessümler de tutsak...
Haziran'2009 Aydın....
Kimse gülmüyor diye sakın yargılama, Kaybolan maviliklerde tebessümler de tutsak... ... Yine dinginliği bekledim,mavi en güzel böyle zamanlarda derinleşiyor çünkü.Şiir boyunca yerdiğin onca şeyin arasında bir mavi arayışıdır sürdü,gitti taa ki son cümlene varıncaya kadar..Mavi umuttur derim ya sen bu cümleyle bunu tasdiklemişsin şair,yitip giden umutlarda saklı kaldı kırık dökük tebessümler..Büyüdükçe eksiliyoruz,büyüdükçe duruluyoruz ama bu durulma karamsarlığa batıp çıkma aralıklarında vuku buluyor bu yüzden kabul görmüyor hiçbir kimsede.. Şair her daim umut düşmeyi ihmal etme kelamlarına,çünkü tutunuluyorsa yarına birtek umudun yitmeyeceğini inançtandır,herşeye rağmen bir tutam huzur bulunabileceğine inançtandır.. Yine,yeniden tebrik ve teşekkürler şaire paylaşımından ötürü..
'Susuzluğumu bir insan bakışın da kandırdığım da anladım' .. Alkışlarım kalsın sayfan da mükemmel.. sevgilerimle
tebrikler
tek kelimeyle👍👍👍👍
bu şiirler bir harika. tebrikler
Şimdi nereye saklandı yasemin kokularını çalıp insanlar, Neden kan kokuyor kendinden bile korkan sokaklar?
Hiç takatim kalmadı, Gün geçtikçe büyüyen yel değirmenlerine benim yerime kim karşı çıkacak?
bir donkişot çıkar elbet:) yeldeğirmenlerine kafa tutacak
sevgilerimle şairem... kutlarım👍👍👍