Büyüyemedim Sevdiğim
Ben senin sessiz çığlıklarını,
Duymadım sanma,
Sana üzüldüğüm kadar,
Kendime üzülmüyorum amma,
Kör derin kuyulardan,
Yine senin sevginle çıkıyorum...
Bu sevdaya sakın ola ki ağlama,
Biliyorsun senin ağlamalarına dayanamıyorum,
Bir damla gözyaşın da bile kahroluyorum,
Her damlasın da sanki boğuluyorum,
Boğma beni hüzünlü akşamların mavisinde,
Koyma beni yalnızların sokağın da,
Issız çıkmaz kuytuların da...
Sen güneşimdin, her gün ufkumdan doğan,
Benim gözlerimin feri, o parlak şems'im.
Bu kalbim senin sevgini,
İçinden bir türlü koparıp atmadı,
Teslim bayrağını çekip,
Karanlıklara teslim olup batmadı...
Sen yürüdün gittin ama,
Beni sevdan yürütmedi sevdiğim.
Sen büyüdün ama,
Bu yitik sevda beni büyütmedi sevdiğim.
Ben halen o misketleriyle oynayan,
Küçük bebek değilim,
Ama her şey büyüdü,dünya büyüdü,
Sevdan başucum da yokken,
Bir ben büyüyemedim sevdiğim...
Ne güzel bir sevgi şiiri, aşk şiiri... Yüreğine sağlık arkadaşım, kutlarım seni👧
koyma beni yalnızların sokağında ıssız çıkmaz kuytularında sen güneşimdin her gün ufkumdan doğan benim gözlerimin feri harkulade kocaman alkışlar👑👑
Sevgin büyümüş farkında değilmisin...Bu şiir, büyüyüp büyümediğini gözler önüne serdi...Plase gibi bir şiirdi tıpkı dünkü golün gibi...👍👍👍
icten akan duygularin icinde islandim abim cok güzeldi
Kutlarim yürekten sevgiler
büyüyeceksinde ne olacak bırak allahaşkına....çocuk kal daha iyi can....
şaka bir yana duygusal yönü ağır bir şiirdi...👍👍👍👍