Çağırın Beni

hadi bakalım eve gidiyoruz...
annemin sevgisinden,
babamın kocaman yüreğinden
sıkıca tutarak,
hadi bakalım eve gidiyoruz...

az önce yağmurdan ıslanmış
tahta salıncağımdaydım,
paslanmış zincirleri zorladım
sallandıkça sallandım...

kıvırcık uzun saçlı
minik bir kızdım,
babamın bana aldığı
o meşhur çikolatayı
oynamak için bıraktım,
sonra sallandım da sallandım...

o vakitlerde
okulumun ilkinede başladım,
okul sıralarımda tek değil ikiydim
annem ve bendim,
kenarları süslediğim
en iyi arkadaşım ve bendim...

hayali arkadaşlarım ne de çoktu
aliler, veliler, kırkdokuz elliler,
minik yüreklerdiler,
hepsi benimleydiler,
tombiş yanaklarımdan bir makas alıp
teker teker kaybolup gittiler...

yine sallandıkça sallanıyorum
ve sendeliyorum,
minik bir kızın yüreğiyle
büyümeye direniyorum,
bırakmayın ellerimi,
bırakmayın yüreğimi,
hadi anne,hadi baba
seslenin yine bana,
hadi bakalım eve gidiyoruz...