Çağırsana Beni...

bir tafnal yalnızlığının
ucunda asılı kaldı aşkımız
hangi karinedir günbatımında
avucuna saydığım hayaller
yaprakları terk eylemiş
çıplak bir ağacın gölgesindeyim
uyutsana beni







hercai bir tutsaklık yaşıyorum
adı belli olmayan
içimde ordular yürüyor biteviye
her adımda bir kez daha düşüyorum
dipsiz kuyuya
kelimelere asılı kalıyor sevdam
tam onikiden vuruluyorum
avutsana beni







kayboluyorum şehrin ortasında
içsel yabancıyım kaldırımlarda
çığlıklar beste yaparken ruhumda
bir ritim tutturuyorum dudağımda
gürültüler çoklu orkestra
sonsuz bir mutluluk
sonsuz rüya
bıraksana beni







serseri bir hengâmenin içinde
mekik dokuyorum
tam ortasından kırılıyor zaman
aynanın gümüşü eriyor
ince zar gibi açılıyor dünya
seni görüyorum tüm gerçekliğiyle
canımı acıtıyor
ulaşmak istiyorum her şeyimle sana
çağırsana beni












Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
7.4.2008