Çağlayan Olsan Ne Yazar Irmak Olsan Ne Yazar

Cefa çekmek yazılmışsa en başından sevdaya

Çıkamazsın dehlizlerden minnet etme dünyaya

Bulamazsın gülabını dolmak için sevdaya

Çağlayan olsan ne yazar ırmak olsan ne yazar
.
.
.

Çullanır püsküllü dertler büsbütün ocağına

Her lâhza iner sancısı dibine bucağına

Bir damla su veremezsen kuruyan damağına

Çağlayan olsan ne yazar ırmak olsan ne yazar
.
.
.

Yitirirsin kendini de sendelersin yürürken

Bir nakışlı sırdır sana hayali görünürken

Göz yaşın çare bulamaz kırk düğüm süzülürken

Çağlayan olsan ne yazar ırmak olsan ne yazar
.
.
.

Bet şeytan içirir seni besmelesiz küfesin

Nihayete varmadıkça zehir kokar nefesin

Açık kalır gözlerinde katre katre hevesin

Çağlayan olsan ne yazar ırmak olsan ne yazar