Çağrı

gözlerin dolunca derin uykuyla
al beni kirpiğinle kapat içine
tepeden tırnağa aşk kokusuyla
dolaşayım seni hiçi hiçine

boynumu bükecek yüzüm kalmadı
duaya açılan ellerim yasta
sunmadığım çağrı, davet kalmadı
içemedik aşkı hüzünlü tasta

kaldıramam daha çocuk yaşımda
beceremem sızı taşımasını
yaşadım,gördüm hasret savaşında
akıl ile gönlün duruşmasını

sula bedenimi filizleneyim
sen yağmursun bense çorak toprağım
karıştıkça sana dehlizleneyim
dalında ümit yaprağım

geceden korkarım oldum olası
bırakta yüreğim aydınlık görsün
bana değsin gözlerinin karası
tenimi nadide tenin bürüsün

yıllardır yetimim okşa başımı
sevinsin alnımda duran çizgiler
tazele bu eskiyen bakışımı
adımı adına katsın yazgılar

yarama dokun o ince ellerle
ah çekerek savurayım saçını
teselli et,avut tatlı sözlerle
çok görme bana anlat bir kaçını

çınlasın kulağım sen konuştukça
izin ver silinsin dilimin pası
gözyaşın dudağımla buluştukça
coşacaktır elbet gönül deryası

bütün yalnızlığım bırak dökülsün
bilinsin çektiğim her katre keder
ey sevda denilen nankörsün,körsün
sevende umuttan eser ne gezer..