Çal Çingene
oku,şayet sana bir hisli yürek lazımsa;
oku, zîra onu yazdım, iki söz yazdımsa.
m.akif ersoy
/bir 'sen' sevip ahde vefa etmek
bin yıllık türkümüz bizim/
yaprağını ayağa düşüren bu mevsimde
ahir zaman figüranlarıyız
şıra fıçıda henüz tatsız
daha neyin arayışındayız bilmezken
dem be dem hayat çekilir tenimizden
kimi odun derdinde
kimi baltayı vuruyor evlat hasretine
eller uzak
eller yaşlı
ellerde bir titreme
beli bükülmüş evinde ali dayım
kerpiçler ketum kerpiçler sağır
avare rüzgarın selamsız voltaları da uğramasa
boşluk hepten işgalinde sokakların
kadınlarda telaş bu toz toprak
-kirlimizi de yıkattırmayacak
yağsa yağmur her tarafa çamur
yağmasa ekin bitmeyecek
onların deyimiyle köylük yer telaşı
varınca sade
olabildiğince yalın
dağın kasığından ölü cenin gibi doğan bu yer
yorgun doğum sancısıyla uyuyor
nabzın atımları zayıf
ihtiyar kanı dolanır hanidir damarında
evleri gibi insanları da çatlak yıl çizleri taşıyor
çocukluğunun neşesini arayanlar da gitti
geriye kasvetli yalnızlıkların yaşaran gözleri kaldı
bazen yüzlere torun sevgisinden düşen gülümseme
artık kendini taşımaya bile istemsiz
izden arı bu yumuşamış toprakta en ağır zul
sonraki bayram buluşmasında
kim öle kim kala
çal çingene neşeli kemanını
buraya ölü toprağı serpmeye gelmedim
vay ki bu zamana pürneşe erdim de
hay dinine yandığım dünya tek seferlik de olsa
beni öldürmeye bu kadar yalnızlıkla gelme
01ekim11
yine cımbızlamışın hayatın ortasından... özlemişim alagözüm
tebrikler👍👍👍
Ustalardan alıntı yaparak başlamak tehlikelidir biraz biraz, şiir ne bu girişin altında olmalı, ne çok üstlere çıkmak için gayret göstermeli, bu da tecrübe ile yazım gücü ile aşılır.
Neşenin hüzünde eritildiği şiir tecrübeli, güçlü bir kalemden çıkınca da aynen böyle olur. Tebrik ve teşekkürlerimle Mehmet Abi...
..birkaç okuma yapılabilir şiirde önce tatlandırıcıyla sunulan acı hüzün kaygısıyla neşeler veya ölen ölmüş kalan sağlar bizimdir ve veya ötekinin eğlencesinden paylanmak..düşündüren güzelliğiyle ustacaydı teşekkürler mehmet..tebrikler...
Çok duygulu şiir
Çok hoş
Ve birazda hüzünlü
Okurken iç çektirdi bana, gözümde canlandı bir zamanlar cıvıl cıvıl doğduğum köye gittiğim gün.
bir kaç hanelik ve yaşlısından başka genci kalmamış, patika yollarında artık eskisi gibi kuş sesleri de olmayan, sanırsın terk edilmiş bir köy.
Bağı bahçesi viran...
çal çingene neşeli kemanını buraya ölü toprağı serpmeye gelmedim vay ki bu zamana pürneşe erdim de hay dinine yandığım dünya tek seferlik de olsa beni öldürmeye bu kadar yalnızlıkla gelme
Her zaman ki güzelliğinde şiir. Bu sayfayı hep beğenerek okumuşumdur
Tebrikler şaire...🙂 👍
Unutulmaz bu acı Dertli dertli çal kemancı Her aşkta hüsran oldu gönül Bilmem bu kaçıncı
Halime bak dertli çal Kemancı başımın tacı Gitme bu gece benimle kal
Değiştin kemancı Neden efkârlı çalmıyorsun Benim dünyam yıkılmış Sen de mi acımıyorsun
Gözümden kaçmıyor Benden bir şey saklıyorsun Yeter artık derken Kemancı neden ağlıyorsun