Çalgıcı

Özgürce yaşamak
Esaret mi yoksa cesaret mi diye kaç geceyi
Uykusuz geçirdim

Maviden habersiz
Birileri çıkıyor
Ne hayal kurduruyorlar
Ne de düş.

Oysa büyük hayaller
Büyük düşünenlerin hayalleri olduğunu bilmiyorlardı.

Aklımda deli sorular cevapsız...

Adak niyetine yakılan mumların
Duvarlarını aydınlattığı odadan
Yolculuğa çıkan ' çalgıcı '
göz bebeklerinden yürüyordu geldiği kente.

Boğazında duran mavi şal
İdam sehpasında duran devrimcinin
Boğazına geçirilmiş halka gibiydi
Bu kaçıncı ölümdü sabaha karşı
Bu kaçıncı son nefesin verilişiydi ki!

Sicili bozuk gecede
sicili bozuk insanlar karar veriyor.

Maviye hasret kalışına...

Ölen devrimciler miydi?
Yoksa fikirleri miydi?

Hangisiydi?

İsimleri hala akıllardayken, unutulmazken
Ölenler onlar mıydı?
Yoksa öldürülen insanlık mıydı?

Başımız omuzlarımıza ağır geldiğin de
Hepimiz bir gün öleceksek
Neden bu korku?..

Mavinin sahibi biliyorsa yüreğinin incindiğini
Gülümse güneşe.
Bir çocuğun gözlerinden.

Yarın bu günden yakın....
Esaret mi?
Onu hiç sorma?
Bu toprakların vazgeçilmezi.