Çalı

ne musayı tanımışlığım var
Ne isayı
Ne hira da bulundum
Ne sina da


Ama şunu bil ki sevgili
Nuhun ayaklarına bağlayıp Ağrıyı
Atarım bir uçurumda



Bir kadının elinde Ay
Ve suya benzer aşk
Rumuz seni ben öldürdüm habil
Ah kardeşim set'i
Osirisin dört parçalı gövdesi


Göz yaşları nefertit'inin



İşte nil işte dicle
Islandı yırtıldı yüzüm




ben o Cenneten kovulan adamın
Bir kapı gibi sustuğunu gördüm
Kaça bölündüysem bölündüm
Örneğin ellerim amipten kum
(S)atar damarımdan ölümüm


Kör bir taşın çarptığı züleyha
Bir şiirden çıkıp
Saçların yüzüme değiyor
Uzun bir cümlenin arkasında hep
Ruhsuz bir bedeni asıyor kadın
Bir pencere uzun bir gecenin eşiğinde duruyor
Ve her oda
Susmasını biliyor




Ben ve eski masal
Bir siyah bir beyaz
İlk önce sen konuş
Bütün görkemli yalnızlığınla
Masanın konuştığu mum
Yüzüme bak arada
Hiç alakası yokken sus


Sus
Kendi ektiğin rüzgara ağlama



Dedim ya
Ne sinayı bilrim
Ne hirayı
Ben kendimi bildim bileli ölürüm



Şimdi
Bu benim dediğim
Saçlarında siyah yürüdüğüm
İşgale açık öznemde
Tek bir noktadır sevdiğim...

07 Eylül 2009 197 şiiri var.
Beğenenler (9)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (13)
  • 15 yıl önce

    yüreği evren şair susma şair konuş.. ben seni bilirim okudukça. üstüm başım şiir dolaştıkça satırlarında. tüm yaşanmışlıkların en uç noktasında kutsallığına adanır sözler sevdanın.

    ve haklıydın şair..insan sürekli ölmekte.. ölüyoruz soluk aldıkça evrende, yavaş yavaş..

    siz yazın sevgili Cumali Çorbacı..biz okuyalım her daim keyifle..

    tebriklerim çok..

  • 15 yıl önce

    güzel bir giriş, gelişme ve harika bir final öznesi noktası yerinde👍👍👍👍👍

    kutlarım şair👍👍👍👍

  • 15 yıl önce

    bildiğinden ötesi yok

    bildiği ;duyduğu

    kokladığı yaşadığı özneli tümcelerde..

    çokca şiir

    paylaşıma teşekkürlerimle saygılar