Câm- I Leb, Dudak Kadehi
Sustun(m)
Mozalinlerim açmadan,
Lal kesildi dillerim.
Ne savunmaya gücüm,
Ne sevmeye cesaretim yok artık.
Firkât rüzgarları eserken usumda.
Ab-ı hayat diye sunduğun,
Zehir-i aşkını
Câm- i leb den son yudumlayışımdır bu gece...
Bang,ı rihletler sarmışken dört bir yanı,
Ne sen gülzâr ola bilirsin,
Nede ben hazâr,
Açmaz bizim gönül bahçemizde
Üzerine çiğ düşmüş ronay,lar
Züveydalarda son haykırışımdır bu gece..
Sustun(m)
Anladım ki sana değil, aşka aşığım ben.
Topladım aşka dair ne varsa,
Köşesi yırtık gönül heybeme.
Dilim de dua,
Gönlümde sen
Gidiyorum bu gece leyli eylediğin kendi yüreğimden.
Ronay= tan vaktindeki gonca
Mozalin=gün dumunda açan gül
Firkât= ayrılık
Câm- i leb= Dudak kadehi
Gülzâr=Gül bahçesi
Hezâr=Bülbül
Bang-i rihlet:=ölüm sesi
Züveyda =zifir,karanlık
ablam açıklamalarını yaptığın için öncellikle teşekkürler cook manidar dizelerin için tebrik ve teşekkürlerimi sunarım güzel bir şiirdi.👍👍👍
tebrik ederim çok güzel bir şiir olmuş Gülzâr gibi yüreğine sağlık
Gitmeee🙂
Ne güzel yakışmış sözcükler,yerli yerinde..
Safiyecim kutlarım👍
Şairmi yürekten kutlarım,değerli kardeşim.Kalemin susmasın.Çok farklı bir şiirdi.
oo👍👍👍ooooooo safiyem samyeli gibi esmişsin yine bu sefer osmanlı ağzında , yüreğin dert görmesin👍