Can Çekişen Anlar Emanetçi

Biz geniş oyalı zamanlar ummuştuk hayattan,
Siz-siz,
Saniyelerin saydamlığına sıkışan vakitler dardı oysa,
Örgüsüz...

Yelkovan süregelimi,
Kısık yarınlara fazla mı geliyor ne,
Yandaşı,
Üçüncü tekil şahıs zehirlisi.

--

Caddeler hastalıklı,
Solgun,
Narkozsuz uyku mahkumu,
Buruşuk işlek dudakları,
Düşsüz kırık,
Yarı yarıya çizilmiş tebessümleri.

Sokaklar ölü,
Hatıratları gelip geçici asfaltta,
Kollarını kavuşturmuş son/ hizası,
Öğle sonrası beklenmedik,
Yaşanmışlık cenazesi,
Rahmet...

Evler ihtiyar,
Aklar düşmüş bakışları,
Kimi kimsesi olmayan o düşkün evler,
Çöken omuzlarını takip eden,
Ruha küskün avuçlar eğik.

/

Göğün göğsünde minareler,
Ve tüysüz kulaklarında kilise çanları.

/

Gün gelecek,
Kapı aralığında ıssız,çırılçıplak bir karanlık,
Fısıldayacak günah adını.

Sunu//

Benim için;
Koyu bir ayrılık tut şakaklarında,
Gözlerinde iri bir kızılca ihanet,

Ki vakit artık kalmadı,
Ki vakit zaten hiç olmadı.