Can Kat Canıma.........

Yüreğime bağladığım karalarla,
Dileğimi bağlayacağım gönül ağacına...
Üç günlük ömrüne sığdıramadığın beni
İlmek ilmek işleyeceğim yalnızlığa...
Gökyüzünün mavisini kattığım düşlerimi
Karartmadan yine rüzgârlara vereceğim...



Sen ellerimi semaya uzatıp tutamadığım yıldızım
Ben ardında kimsesiz âşığın...
Alıp başımı çıktığım dağlarda sesim yankılansın
Her çığlık yüreğimden yüreğine uzansın...
Acıttığın içimi sereyim yırtıcılara
Gözlerin oyulsun içimden...
Gözyaşlarım yağmur kadar bereketli yağsın toprağıma
Umut tarlalarım yeşersin yokluğunda...



Terazisi şaşan sabahlarım denk olsun yalnızlığa
Her sabah kalktığımda yok olsun senden bir parça daha...
Seni bıraktığım yerde kal öyle masumca...
İçimden atamadığım saflığın kalsın aklımda
Bir daha dönecek olursam ardıma
Şikâyet ettiğim kelimelerimle boğulayım...
Şiir olsun dize dize dökülsün adın dilimden
Ve ben her satırda boğulayım acıdan...
Sensizlikle kuruduğum çöllerde
Can ol canıma can kat...



Şairin son kelamıdır ağzımdan çıkan
Kurak bir aşkın son hecesi...
Sen gittiğin yerde mutlu ol...
Ben hayalinle sarmaşık...
Öyle bir hal aldıki her şey karmakarışık...