Canımdan Can

Yine yalnızlık
Yine hüzün
Her taraf
Yıkılmaz duvar
Labirent ömrüm
Çıkmazda sona ererken
Buna değer miydi?
Bir düşün peşinden
Belki gerçeksiz


Geride iki can
Canımdan daha can
Geride iki can
Biri benden
Geride iki can
Kıyıverdim aniden

Pişmanlık
Bitivermişti
Isırgan otu gibi
Bedenimin her köşesinde
Pişmanlık
Yıkıvermişti
Bütün hayallerimi

Dönülmezdi
Koparılmıştı ipler
Ayırmıştı
İki canı
Canımdan daha canı
Bu bedelsiz candan