Canımın Yarısı Şevval

Ulvi gergefte
Nakşa dönüştü sevdalı gözlerin
Çiğ tanesinden
Müjganına gözyaşlarıyla yağdı
Secdeli sözlerin


Bülbül ahengine esti
Meleksi gülüşlerin


Ey kutsi ayın kutsanmış varlığı
Canımdan can aldı
Bendeki gidişlerin


Kışlandı
Yılın dönemecinde her ay
Adını duyunca kıskançlık ürpertisinde
Yüreğime işledi
Her bakışını prangaladım zindanıma
Bedenim tutsağı oldu
Beste dergahında
Udum perdeye küstü


Sen yoksun
Yok olur baharımın erguvanı
Sen yoksun
Kahrına bürünür yazım
Güz perdesinde
Sen yoksun kahırlı mısralar dökülür
Söz perdesinde


Sen gidince yazlar ayaza düştü
Kalbım suskuya erdi
Derdime hicran düştü


Sen gidince
Tükendi kalemde mürekkeplerim
Yazmazlığa nüks etti mısralar,
Şiire isyan düştü


Olmuyor canımın yarısı
Ben seninle tamım bilirsin
Yarım yürekle bırakma benı olmuyor


Şevval kutsanmış ayın ismi
Şevval gönlüme benlikten öte
Aşkıma tutsak düştü