Canını Canıma Katar Giderim

Sevgim den tek şüphe duyarsan eğer.
Sevdandan kalbime kefen biçerim.
Aşkıma bu ise verdiğin değer.
Zavallı boynumu büker giderim.

Dünya da arzumdu senli kemâlât.
Bu yolda etmezsin bana refakat.
Gönlün olacaksa böyle çok rahat
Canını canıma katar giderim...

Özünde kalmamış hiç reculiyet.
Sanma ki yaptığın büyük marifet.
Kırk bir hatim etsen olmaz kefaret.
Vebali boynuna yıkar giderim...

Sanma ki kederden ölürüm o an.
Unuturum dersem vallahi yalan.
Toplarım ne varsa seni anlatan.
Dibine benzini döker giderim.

Yüzüme örttüğün telli duvağın.
Üstüme çektiğin pembe yorganın.
Bayram da aldığın allı fistanın.
Ucuna kibriti çakar giderim...

Arama bulaman daha cismimi.
Kütükten git sildir hemen ismimi.
Ucundan tutar o düğün resmini.
Harlanan ateşte yakar giderim...

Sevgimden bir parça almış isen pay.
Ramazan da fitre verdiğime say.
Fırlattın oku bak gerilmiyor yay.
Hedefi ortadan yarar giderim...

Leyla olur bel ki çölde gezerim.
Lal olur dilerim sanma çözerim.
Sahrada su olsan içmez dökerim.
Gönülün ipini çeker giderim...

Samyeli,yim etmem hiç mübazere.
Bükerim boynumu hep me'yusane.
Olmadan bir korkum müsterihane.
Yükümü mahşere sarar giderim...


Kemâlât(güzellikler,mükemmellikler.
Ruculiyet(erkeklik,yiğitlik.
Mübazere(çekişme,kavga
Me'yusane(ümitsizce
Müsterihane(huzurlu gönlü rahat bir biçimde