Çaresizlik...
Kaç kere namlunun ucuna verdim numaranı
Ve kaç kere sesini duymaktan vazgeçtim..
Canevimden vurdun , yıktı hasretin...
Bakma benim gün gibi ikiye bölündüğüme,
Yeşil dallara bağlı kalmış altın bir kafeste
Yanmazdım öldüğüme......
Gururumu toplamaktan yorgun bedenim,
Sabır meleğini kovdu dün gece
Yolcu yaptı ruhumuzu , aynı kedere...
Ne geçici bir mevsim, ne göçücü bir kuşum ben
Sadece,
Unutulmuşların korkusuydu çöken içime...
Bir düşe sarılıp uyumak istedim, korktum uyanmaktan,
Kaç kere namlunun ucuna verdim numaranı,
Ve kaç kere vazgeçtim , sesini duymaktan...
Güzel şiirdi sayfanızdan okunan.Tebriklerimle
çaresizlik giibi kötü ve zor bişey yoktur tebrikler 👍😙😙👍👍
Bir düşe sarılıp uyumak istedim, korktum uyanmaktan, Kaç kere namlunun ucuna verdim numaranı,
Ve kaç kere vazgeçtim , sesini duymaktan...
bu şiir mükemmel bana göre canım..yüreğinin ifadesi🙂 o kadar samimi ki.tebrik ediyorum seni aldım şiirini güzel yüzlüm👍👍👍🙂
kutlarım ablacım harika olmuş... Yüreğine sağlık.😙
Kaç kere namlunun ucuna verdim numaranı Ve kaç kere sesini duymaktan vazgeçtim.. Canevimden vurdun , yıktı hasretin...
ŞİİRE ÖYLE BİR GİRİŞ YAPMIŞINIZKİ ŞEHNAZ HANIM BENİM TA ŞURAMDAN CAN EVİMDEN VURDUNUZ KUTLARIM...İŞTE ŞİİR BU, DUYGULU,AKICI,SIMSICAK,ANLAMLI YÜKLÜ DAHA NE OLSUN...HERŞEY VAR ŞİİRDE