Çarmıhta Esrik Düşünceler...

Gözlerin vardı, kaçak pasaport örneği
Sınırlarıma hesapsızca dalan...
Asırlar sonra bir yabancıya,
Merhaba demişti lal dilim
Yaşam almıştı bakışlardan masumluğu
Soluksuz beden,
Çarmıhta esrik düşüncem...





Karlı yolların uzun yokuşlarında
Kaldı yorgun masumluk
Çocukluğumdan dem vuran
hasret çok uzakta artık...
Ah o burnu soğuktan kızararak
Akan çocukluk
Şimdi bir daha olmayacak o en saf yolculuk...








Takvimlerin küskünlüğü tazeyken henüz
Olamazdık bir bedende iki ten...
Ve o an bilirdim ki
Sen bende bensiz gezen,
Ben yıllarının acısına en büyük merhem...
Sonu olmayacak sebepsiz hikâyem bitmemişken...




Nefesinden dinlerken hafifletilmiş mektuplarımı
Ayrılık ezgileriyle karşılaştım boğuk boğazında
Kimsesizliğimi alır mısın diye haykırdım
Güldü adımlarına hız vererek...
Uzaklaştığında nöbetimi Azrail devraldı ellerinden...
Derecesiz başıboş iklimlerimin
İsimsiz zamanlarında, anlara asıldı idam kararım
Yeşerirken saatlerine
taktığım darağaçları aşk sızlanarak
yokluğundan doğuyor şimdilerde...






Yanılgılarımın çıplaklığıyla kaldırdım
başımı düşümden...
Uzağına düşen yüreğimle
ne yana dönsem hep sen...





Fatih Erol--Songül Karadağ Taştan...
Ortak yapımıdır...