Çarpışma
Kılıcı kınında pas tutan,
Her yürek,
Duası kalbini delip geçmiş,
Her dilek,
Dili damağında asılı kalmış,
Her bebek;
Birgün;
Kaldıracaktır en ağır kayayı yerinden,
Ve
Çetin olacaktır selamı toz duman...
Kurşundan hızlı bakışlar,
Denizlerden akan yaşlar,
Kasırgalar savuran saçlar,
Birgün;
Kıracaktır kar yağdıran ayakları...
Tabutlara saklanan düşler,
Çöl bugünleri oturup seyredenler,
Irmaklarda temizlenen kanlı eller,
Birgün;
Toprağa sokulmak istenen fikirlerin,
Darağacında tövbe yalvaracatır...
Birgün;
En ağır taşlar yerinden kalkacak,
En köklü ağaçlar şahlanacak,
En hafif rüzgarlar fırtına kusacak,
Ve
Yine doğrunun zaferi yazılacaktır...
Yârının düşmanı,
Bugünü kör eden ümitsizliktir...
03/03/2010
Teşekkür ederim Safiye hanım... Umarım ümidimiz boşa çıkmaz... saygılar..
akıcı ve anlamlı bir şiir düşmüş yine dost sayfasına
dizelerde ki her söze yüzde yüz katılıyorum bende
kutlarım usta şair ellerin dert görmesin hürmetler.
Arzu hanım, Abidin bey; Teşekkür ederim dediğiniz gibi bende umuyorum...
Umarım.
Katılıyor, kutluyorum.
kesinlikle aynı fikirdeyim sizinle ; ümitsizlik en büyük düşmanımız....
çok cesur bir kalem / yürek ... çok gerçekçi saptamalar .... doğru söze ne denir ? tebrik ve sevgilerimle 🙂