Çekip Vurmak Vardı Ya İstanbul'un Alnından

''yosunlu yeşil bir nehir 'e dalar gibi,aktım gözlerinin içine''

sevmek dediğin,yüreğimde derin bir sızı
telaşlı kıpırtısı
yaralı bir serçenin
kapı eşiğinde sekmesi
günahın koynuna girmesi_fütursuzca
ve yüreğe saplı bıçağın
kan revan içinde kirlenmesi

hüzün ve duman kaplar
buğulu gözleri
ve sevmek dediğin
bir adamın gölgesinde
uyuyup kalmak
ve unutulmak ötesinde
yanağımda tuz tadında elem saklanır
sevgiden süzülen
saçlarımda teller aklanır
ve hep aynı his
terk edilmişliğin esintisi
bir ömür yaftası_kadının sırtında
aynı adamın eseridir bu kalıntı

bir kuru soğan
bir dilim ekmek
esas önemli olan
böyle de yaşayabilmek
benim savaşım
zira çoktan çekip gitmek vardı ya_bu mavi sulardan
suda balıklar
havada martılar ağlamasa
söve söve_bir kurşunla çekip vursam İstanbul'u alnından
kan kusar bu şehir,eylül vakitlerinde
yıkılır tüm surları kalelerin
kurur ağzı gümüş saplı çeşmelerin
ve yürekleri yanar,aşıkların dervişlerin

sevmek dediğin bir tarafım yanardağ
bir tarafım,gönlümün tellerinden kopan içli bir ezgi
bir tarafım hala
babamın ceketindeki sinmiş çocukluğumun kokusu
bir tarafım içimi talan eden kayıp düşlerim
işte bu yürek kırpıntısı hallerim
sevmek dediğin
adam gibi_kadın gibi sevmek
intizar almadan
sabır dualarıyla_secdede amin demek

ah gülüm
sığmaz öyle iki satır
kopuk düşlerle
sözcükler sığdırarak
ayazda üşüyen şiirlere
kostümler giydirmek
süslemek
görücüye çıkarmak
bu şiirlerin dili küskün
içi yanık
bu yüzden
sözü
gözü
özü bulanık

ah gülüm sevmek dediğin zaman duracaksın karşısında
düğmelerini ilikleyeceksin sevdanın
kat kat olacaksın ezileceksin hürmetten karşısında
sevmek dediğin ezilmeden
başın dik yürümektir
seni tanımamazlıktan geldiğinde sevdiğin
ve selamını alır gibi yapıp
içini hafiflettiğin
çekip gitmek vardı ya bu şehirden kolay değil,
sırf bu yüzden
içinde yaşadığını bildiğim bu şehrin önünde
eğil yüreğim,bir kez daha eğil


bilirim yoğun duygular beslemesen de
beslediğin duyguların kadar doydum ben tıka basa
şimdi yokluğun hazmedilir şey olmasa da
içimde s/aklıyorum
masum gamzeli gülüşü
bırak yıkma! bu düşü
sevmek dediğin,düşlerle de avunmaktır
ve bu her kadının kitabında
beyaz bir sayfadır
bu yüzden
kirletme sakın maziyi


hala niye ağlıyorum peki?