Cemre Bakışlım

Biliyorum küçüğüm gam yağıyor gecene
Hiç yıldız olmaz mı ki semanın kucağında
Yarım kalan sevgiler yakışmazken hecene
Mutluluk kokar aşın hayalî ocağında



/ Cemre bakışlım korkma diner bu fırtınalar
Büyüdükçe savrulur uçuşurken turnalar/




Yalpalayarak gelir çakırkeyiftir baban
İlk annene sataşır ezilirsin sancıdan
Sanki karşında el var insandan çıkmış yaban
İki büklüm olursun kıvranırken acıdan



/Unutma, tut aklında toz pembe değil hayat
Yere sıkı basarsan vermez sana zayiat/





Sevgi ile beslenir o küçücük yüreğin
Ki ne çok kırılgandır cam gibi hassas, naif
Bilmezler mi acaba mutluluktur ereğin
Sırrını çözmek kolay bu değildir ki keşif


/Herkes kendi derdinde insanlık unutulmuş
Ağlama ne olursun haysiyetler yontulmuş/




Hani yalnız gecelik ve çıplak umutlarla
Atmıştı sizi evden her yer nasıl karanlık
Gökyüzüne çizdiğin şefkatli bulutlarla
Gidecektin uzağa, inanmıştın bir anlık



/Ah yaralı küçüğüm , gönlün hançerle dolu
Saplanıp kalmış orda tıkanmış sevgi yolu/





Kabuslar peşi sıra dizilirken uykunda
Uyanırsın korkuyla dostundur gözyaşların
Sonra hayaller başlar görülmeyen ufkunda
Kağıda sarılırsın akarken sözyaşların



/Cemre bakışlım susma, lâl olmasın sözlerin
Durgun deniz misali durulmasın gözlerin/








Ocak / 2013








Yüreğimde beslenen çocuklara ve çocukluğuma...