Cennet Kuşları

Yavrular yetim kalır, analar sefil benim
Mahşerde hesap sorar, susarsam bu dil benim
Haykırsam boynum gider, sanırsın katil benim
Doğrasalar da durmam, sessiz şahitler gibi

Anam diye yananlar, onun da anası var
Onun da yüreği var, en az seninki kadar
O da beşik salladı, her gün sabaha kadar
Sana emanet etti, hem de yiğitler gibi

Yürekler kan damlıyor, gözyaşları üşüyor
Yutulmuyor lokmalar, kaşık elden düşüyor
Sen yoksun madem şimdi, itler neden yaşıyor
Kıyamda bütün eller, dua ağıtlar gibi

Sen kurtardın kendini, onlar düşünsün artık
Varsa kimin vebali, onlar taşısın artık
Sonsuz fezalar senin, cennet kuşusun artık
Tertemiz bir mizanla, beyaz kağıtlar gibi

Nere ateş düşmedi, kim uyudu yatakta
Yavrusunu bekliyor, Anadolum ayakta
Türküm diyen tek yürek, duygularsa firakta
Her biri bir omuzda, selvi söğütler gibi

Mevlam sabırlar versin, dayan be anam dayan
Bu kalleş bir oyundur, uyan ey halkım uyan
Kutsalımdan çıksana, bu bir savaştır diyen
Söz beynimde patlıyor, yivli mermiler gibi

Kim istiyor barışı, dost eli nerde var?
Neden bunu görmüyor, körden öte kör de var
Hangisinde merhamet, tek birinde nur mu var?
Mevla yüzlere vurmuş, ulur köpekler gibi

Canım kurbandır canım, dalındaki yaprağa
Siperinde beklesem, kıvrılsam da toprağa
Kanımın her damlası helaldir şu bayrağa
Ay yıldıza sarılsam, keşke şehitler gibi