Çetrefilli Bir Yazgının Çocuğuyum Ben!

Çetrefilli bir yazgının çocuğuyum ben...
Sabah ayazı vurmuş doğduğumda şehre.
İnançlarımın koyununda ebedi kıvranışım,
ezana beş kala geldiğim için belki bu hikâyeye.
Beceriksiz hamleler toplamından ibaret bir yaşamda
Alışamadım bir türlü,
ardıma bakmadan yürümeye...
Mart ayının zemheri soğuğuyla yarıştığı,
Baharın kapıda,
Yeşilin kar altında kaldığı,
Ve ayazın son voltalarını attığı
O acemi kararsızlıkların üstüme sinmişliğinden sebep
Doğduğum mevsimin ruhunun,
ruhuma yansıması...