Ceylan
Adı Ceylan,
Kendi Ceylan,
Gözleri Ceylan
Duldasız bir kurban.
Bir oyana bir bu yana
Zıplayıp duran
Kelebekler gibi uçan
Küçücük dünyasında
Mavi düşler kurup
Mutlu olan..
Cellât nişangâhlar
Hedefine kilitlenmiş
Sipan eteklerinde..
Düşleriyle,
Umutlarıyla,
Hunharca
Katledilen..!
Parçalar halinde
Annesinin eteğinde
Bütünleşip;
Ölümsüzlüğe uzanan
Yavru Bir Ceylan
Duldasız bir kurban
Huzurla yat çocuk.
👍👍👍👍👍hüzün,,,,,,,,,,,,,,,,👍çok güzeldi yüreğine sağlık...😫
Oldumu aydın bey...öyle bir anlatmışsınızki...çocuğu...ve ölümü haksızca ...gözlerim doldu ve yorum yapmayacağım
İç yaktı dizeler,yürek dağlıyor zaten günbe gün yaşanan kederler,eh biraz hafifledi derken bir yenisini yaşıyor kalpler,hocam.Günümüze yakışan dile getirdiğiniz dizler için kutlarım saygılarımla.
👍👍👍 Güzel olmuş , tebriklerimle..
Öncelikle hoş geldiniz. Çok uzun zamandır buralarda yoktunuz. Şiirinizi okudum düşündürdü. Diyarbakır da değil Dilek hanımın da yazdığı gibi şimdi dünyanın her yerinde çocuk olmak zor. Çok az insan karıncayı öldürmeye kıyamazken böcek gibi insan öldüren insan var. Siz hiç gördünüz mü bir hayvanın durup dururken bir canlıyı öldürdüğünü? Aallah kullarının yüreğine merhamet versin. Neyin savaşını yapıyoruz gideceğimiz boyumuz kadar toprakken o da kısmet olursa eğer. Kaleminizi susturmayın. Teşekkürler...