Ceylanım

Sevgi bahçesinden sevgi derdim
Çile hanesinde dertleri yerdim
Şu deli gönlüm, gülmedi neyleyim
Kara yazgıma, ağlayıp gezerim



Gönül kapımı çalmaya korkar
Sesimden ürkerp kaçar, sürmeli
Ceylanlar kıskanır, görseler ahu gözleri
Yüreğimden geçit arar, dağ güzeli



Köprüler yıkılmış, geçit vermez halleri
Bir daha uğramadı, gönül de hayali
Gördüm o Ceylanı, ormanda ağlar gezerdi
Pınardan içince dilber, gönlümü bağladı



Geldi girdi gönül yuvama, yer etti
Acılarım, dertlerim söndü bitti, derken
Bir avcı vurdu ceylanı mı, koynumda
Kara talih hiç çıkmadı, şal gibi boynumdan
Yiğit bağrıma düştü kurşun,öldürmedi neyleyim




bir destandan esinlenilmiştir
Ziya Gökalp