Çeyrek Asır Hikayesi

O vakitler Eylül hüznünden arta kalan
86 kışının yürek ısıtan gülüşüydü
Bir de ;
Sevmeliyiz dostum başka çaresi yok

...

"Tabip sen sar bu yarayı "
Dedik iki kalpten Hatıra defterine
Bir sınıf koridoru uzaktın
Maviye
Yeşile
Sineye
Ve sevda numaralı otobüs biletine yazmıştım Nil'in ay ile dansını
Görüyordum
Naip kahvesinden seslendim sana
O vakitler Pastırma Yazından arta kalan
Üç oğlan
Bir kız gülüşüydü
Hep bir ağızdan
Barış için candan Cem edildi
Ömürden ömür gitti
Korkuyorum tabip
Çeyrek asır yorgunluğundan
Mutlak ve sepken düşünüyorum seni
Ve karaladım
Soğanlı vadisinde bir şapel duvarına
S
e
v
i
y
o
r
u
m

Cana can katıp merhaba hayat diyen
Bebeğin
Ağlamasına ekledim bir annenin sıcaklığını
Sevmeliyiz dostum başka çaresi yok
...

Bulutlar söylemişti
Biliyorum doğru yoldayım
Umudun adı;
Asırı asıra ekleyip
Paydaş etmektir
Yüreğimi sana
Ve sana ait olan hayata
Bir Barak Havası bu
Duyuyor musun?


Bu şiir kardeşimden öte hocaya
Ve naif gülüşün sahibi vadinin kızına ithaf edilmiştir.