Ceza Hükmünü Çıkarırlarken Boynumdan

Gözler mat ve donuk..
Nefes almak çok zor,
ilmik boynunda iken insanın....
...;

Göz çukurları mor,
zaman aleyhine işliyor, insanın,
bu kadar hızlımı geçerdi,
ahir ömürde zaman bilmem ki....

....;

Saat onbeş otuz sıraları,
sehpa hazır,
celllat sende dünden hazırsın belli,
her şey hazırsa,
vur şu tekmeyi de canım çıksın,
can alıcısı yerden...

....;

Ne o Cellat..! Korkuyormusun yoksa ?
yapamaz isen gel beraber yapalım...!
Sen benim kıçıma tekmeyi öyle bir okkalı savur,
öyle bir savur ki bir daha kalkamayayım yattığım yerden...!
Bende ;
ölümüm ile beraber,
riyakarlara,
seni,
seviyorum diyenlere,
tekmeyi,
kıçlarına,
suratlarına zevkle,
bedeli ölüm bile olsa şamar gibi savurayım...
Ve;
Ömrüme son noktayı koyayım...

....;
Unutmadan;
son arzun nedir?
diye bile sormadılar..!
ama olsun..!
Ben yine de söylüyorum...

....;

Ceza hükmünü çıkarırlarken boynumdan,
beslediğim yılanlar da çıksın artık, koynumdan...!
Haberi saklayın oğlumdan, kızımdan,
umut kesmesinler bu Dünya'nın,
yaz/ın dan, kışından...

Ve;
soran olur ise eğer;
Bir sabah, bir sabah,
çiğ düşerken kurumuş toprağa,
meleşirken koyunlar, kuzular,
kepeneğini giyip, dönecek desinler...!
gerisini fazla bilmesinler....




Çobandan sevgilerle dostlar....