Çiçekçi Kızın Umutları

Soğuktan çatlar pembe yanakları.
Gelen geçeni izler çiçekçi kız.
Mis gibi kokar,zambak çanakları.
Dilinde güzel sözler çiçekçi kız.

Ailesine bakmak için yaşar.
Yaptığı işler kendini hep aşar.
Her isteyenin yardımına koşar.
Müşterisini gözler çiçekçi kız.

Hasta annenin eczane parası ,
İki göz evin bir aylık kirası,
Okulu ise bitmeyen yarası,
Gözyaşlarını gizler, çiçekçi kız.

Arkadaşları gezip sevinirken,
Yaşadıkları lüksle övünürken,
Baba işsizim diye dövünürken,
Kalbi derinden sızlar çiçekçi kız.

Gönlünü vermiş çulsuzun birine.
Zamanı yokken,bu işin yeri ne?
Öyle yanmış ki, sormamış işi ne.
Aşkı yürekte közler çiçekçi kız.


Çok acımasız bu yalan dünya,
Artık fakirlik yok,diyorlar güya.
Karnı aç insanın, umudu hep hülya,
Mutlu bir yaşam özler, çiçekçi kız.