Çığ Yangını

/Avuç içi çizgimin patikasında kader
Gidiyorum durmadan gönlümde buruk keder/



Olmaz deme, gördüm çığ yangınını
Buz kesiği gecelerin yara izlerinde
Belki tenimdeki donuk kanlardı pıhtılaşan
Belki çatallaşan sesimdi hüzne davetkâr
Ezildim hayallerin ağırlığı altında
Sonra buzdağının ardına attım umutları
Ve yandım karakışın zemherisinde,
Hayattaki tüm tabuları avuçlarımla yıktım...


Sen hiç meteor patlaması gördün mü peki
Ama daha berrak gökkuşağından
Ve daha sevda yüklü bulutlardan
Yakıp yıkmadan, ağlatmadan
Korkuların pimini çekti bir gece
Hiç bu kadar sevmedim yıldızı, hilali...


Çıkmaz sokaklarda büyüdüm ben
Arka bahçelere düşerken yolum
Kaçmadım şimşeklerden amansızca
Sığınmadım şemsiye altına, korkakça
Yalanın bini bir para dediler ama
Ben hep faiz yatırdım sahte sevdalara...

Anne, suyu çekildi gözlerimin
Nicedir kurak çöllere döndü pınarım
Kalbimdeki nehirlere izin ver, çağlasın
Asırlar var ki ben,
Çığ yangınının altında
Ölümle baş başayım...



/ Zıtlıklar yumağında baktım umutlar heder
Kalplerin içi bomboş, hayallerse derbeder.../




Ağustos/ 2013