Ciğerim Yanıyor
Yangın !
Bu yok oluş, içimi acıtan...
Dumanlar yükselirken
Canım gidiyor
Elveda diyor ormanlarım...
Ağaçlarım ağlıyor
Hüzün sarıyor benliğimi
Bencillik var bu işte
Cahil guruh iş başında yine...
Canım gidiyor
Yanıyorum alev/ kor...
Canımın içi gidiyor
Selvi, çam, ardıçım...
Canım eriyor bu bitişte
Yüzüm sıcak yüreğim acı
Ufkumda yüzen bu siyahlık ne!
Efkârlıyım bulutlarım bugün
Dermanı olmayan çiledeyim
Hicazın en orta yerinde
Bülbül isyanındayım
Ciğerim yanıyor
Ağlıyorum...
Sarmalıyor bu acizlik
Lûtfunu istiyorum Allahım
Kulların yine bir hata işlemekte
Yıkıyor, yakıyor
Kesiyor ne gördüyse...
Bir yok oluş beni yakan
Pare pare yüreğimi dağlayan
Çığlıklar yükseliyor yamaçlarımda
Bir veda bu
İçimi yakan!
.
06/12/2011
Çevreye duyarlılığınızı konu alan şiirinizden dolayı
kutlarım Deniz hanım