Çığlığım

Pişmanlıklarla doldurdum kısacık ömrü

Yaptığım ya da yapamadıklarımın

Pişmanlığı asılı kaldı boynumda

Ne tarafa dönsem çarpıyor yüzümün fırgatına

Canım çok yanıyor, içim acıyor

Her defasında kabuk tutmuş yaralarım kanıyor

Kurtulmak istiyorum mazimdeki keşkelerden

Ama ne yazık ki bir türlü kurtulamıyorum

Takvimden düşen her yeni gün

Ömrüme bir keşke daha katıyorum

Yoruldum artık hayatın yalanlarından

Ben bu hayatı olduğu gibi bırakıyorum

Benden gitmek bir başka ben olmak istiyorum

Arkama dönüp bakıyorum

Boşa harcanmış ömrüme (zamana) acıyorum

Boş gözlerle geleceğe bakıyorum

Kafam karma karışık ne yapacağımı bilmiyorum

Tanıdığımı sandığım insanları bile tanımıyorum

Korkuyorum hüviyetimi yitirmekten

Artık şiirlerimde acı mısralar,

Yüreğimdeki hüznü yazıyorum sayfalara.



Umutsuzluk içinde umut arıyorum...!