Çığlık...

seçkin bir haykırıştır naralarım
ırzına geçilmiş sözcükler bekler sadağımda
abide misalidir mızrağımın ucu
uçurumun kıyısında vurmuşudur mührümüzü asra
ikbalimiz kararmışken
kalemimize sınırlar çekilirken
sevgimiz formatlanırken
terketmişizdir bu şehri
çekilirken bile tarih yazmışızdır






tefekkürü mezarda ölülere bırakmışızdır
tedbiri korkaklıkla eşdeğer
sabrı susmak olarak algılamışız
eylem dediğinde eğlenmek anlamışız
sabit durarak dünya değiştireceğiz sanmışız
dünya dönüyor derse birisi
boğazına yapışmışız
çığlık dediğin nedir ki
anlarsan tarih
anlamazsan sürüler içindir
havari bir tarihin yolcularıyız biz
sonu çarmıhta biter eylemlerimizin






ıslah olmuş çocuksu hayallerim var
çıra gibi yanar kirpiğimin ucunda
pusu kursa da gerçekler önüme
kahır yüklü mektuplarımı okurum ardından
isyan ederim beni yalnız bırakanlara
zalimi alkışlayanlara
yoksuldan uzaklaşanlara
kalemiyle insanları kutuplaştıranlara







dindirilmemiş hüznüm var yüreğimde demirli
harekete geçmek için sırasını bekliyor
sahip çıkacaklarının ölümünü seyrederek













Gaziantep
18.2.2008