Çileden Çiçeklere

Yıllardır küçük çocukların
üşümüş ayaklarına çile çile sözcüklerden

Patikler ördüm.

kimi zaman cehalet konmuş kafalarına

bilgi tohumlarını ektim

Oynarken çamurla boyanmış

yüzlerini yıkattım.

Sabah sabah
Aç gelmişe paylaşmayı öğrettim.
Tehlikelerden uzak kalmayı
Okumayı öğrettim ,yazmayı

Üzüntüleri üzüntüm oldu
Gülüşleri sevincim
Hep mutluluk diledim

Severlerdi beni de biliyorum.

Şaşırırsınız duyunca:

Çocuklarda okudum kimi zaman gerçeği
İlmek ilmek dokurdum zihinleri

Şimdi ne yapsam unutamıyorum
Verdiklerini:
Kocaman bir dünya
içi yine ben dolu
Bense güzel duyguları ile

kocaman bir ordu oldum

Sordum bildiler,

bilemediler kimi zaman
Bilmediklerini anlattım.

Tükendim
Kimse öğretmedi yenilenmeyi benim kadar
Yenilendim su gibi,
Yenilendim kar gibi,
kalmadığında öğretme takati

"yorulmuşsun öğretmenim" diyerek

sandalye uzatan öğrencim de oldu benim

Ne mutlu ki öğrettim ABC’ yi

Öğrettim;

Atatürk’ü ,bayrağımı,ordumu

yılar sonra dimağım hatıralarıyla dolu

Ne mutlu bana  ne mutlu !

hea 25.12.2021