Çobanın Aşkı

Ey doğa hükümdarı, yüreği yanık çoban.
Köpeğin sadık çomar , kanadın kolun olur.
Gezersin yaylaları,sırtında kalın aban.
Azığın kuru soğan, böreğin balın olur.


Kavalın namesiyle, sürün zevkine dalar.
Aşkını düşündükçe, vuslat sevinci dolar.
Yarini göremezsen,rengin sararıp solar
İçinden coşar sevdan,rüzgarın yelin olur.


Kırlarda papatyalar, seni görmeden açmaz.
Güttüğün koyunların, başka yerlere kaçmaz.
Alıştın bu yerlere, seni şehirler açmaz.
Köyünden ayrılırsan,girdabın selin olur.


Tertemiz yaşıyorsun yalan dolandan uzak.
Köyünün dışındasın , sana işlemez yasak.
Yazmıyor kitabında dosta kurulan tuzak.
Sabredip bekler isen, cennetin yolun olur.


Birine aşık oldun, asla geçmezsin ondan.
Ağanın güzel kızı, ceylan bakışlı Handan,
Babası razı olmaz, gönül versen de candan
Başından çıkarırsan,kasketin elin olur.



Ayrılma kapısından,sürünü orda yatır.
Sevgini vermek için,her gün bir çiçek götür.
Koyunun ak sütünden bir kova yoğurt getir.
Takıyı bastırırsan sevdiğin gelin olur.



Gönlünü yap ağanın,kanar olsa da yaran.
Sevdanın ateşidir, garip gönlünü saran.
Dünyada mutlu olur yürek aşkına varan
Çobana kız verirsen, köpeğin kulun olur.



Şubat.2011


Şiirimi seçkiye layık gören----Şiirkolik Ailesine--Ve şiir dostlarıma
çok teşekkür ediyorum.