Çocuk Çıkartması

Süngülü çocuklar koşuyor kumsalda
Hayâllerinde annelerinin yüzü
Ve daha hiç biri tatmadan baharı
Doyasıya yaşamışlar güzü

Elma şekeri kokan bir cennet için
Kan kokan bir yola düştüler
Üzerlerine nûr yağacak diye
Yağmur gibi mermiye koştular

Ve hepsi ne güzel arkadaştılar!
Ölüm sahillerinde yanyanaydılar
Devrildiler bir bir et yığını gibi
Bedenleriyle metal yığınlarına süs oldular

Bilmediler nedeni, nasılı, kimi
Göremedi çoğu vuranı kendini
Oysa bir diğer çocuktu vuran;
Bir çocuk daha özleyen evini...

Öldüler, çocuk çocuk öldüler
Hepsi melek olacaklarını sandılar
Bu sahiller boyunca parçalanarak
Ölerek büyüdüler