Çocuk Ve Düş Kırığı

Çocuktum
Hayatın merkezi
Dünya bendim, güneş bendim
Benim için dönerdi evren
Benim için yaşardı annem


İlk düşümün kırığı
Merdivenin en başından
Son basamağa uçamadığımdaydı
Sonra
Bermuda üçgenini görme ihtimalimin olmadığını bilip
Mezar taşı dörtgenini
Kesin göreceğimi öğrendiğimde

Parmaklarımla metali de eğemiyordum
Paraşütsüz göğe de çıkamıyordum
Gökyüzünü yeşil yapıp
Yeryüzünü maviye çeviremiyordum

Oysa çocuktum ve en güçlü bendim
Dünya bendim, benim için vardı
Şu güneş ben olmasam doğmazdı
Ve ben olmasam yağmur yağmazdı

Kırıldı düşlerim
Şimdi yalnızca tuvalimde artık
Mor renk sürdüğüm gözler
Kızıla boyadığım gökler
Kafa ile gövdeyi takas ettiğim resimler
Ve düşen hayallerim
Resimlere yazılara sığındılar
Yerlerini ancak buldular

İlk düşümün kırığı
Merdivenin en başından
Son basamağa uçamadığımdaydı
Sonra
Mezar taşı dörtgenini
Kesin göreceğimi öğrendiğimde


MAJ
(Çocukluk İşte s.7)

23 Haziran 2010 94 şiiri var.
Beğenenler (9)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (24)
  • 15 yıl önce

    nadide yorumunuzla sayfamı onure ettiğiniz için çok teşekkür ediyorum,

    selam ve sevgilerimle efendim...

  • 15 yıl önce

    __Kuş sütü dize içi demlenmelerim desem :P

    İçime sinerse yazıyorum...

    dokunabildiysek ruhuna/dokusuna sevindim.

    Abonesi olmak;

    ilk okuduğumda duygusu geçmezse pas geçerim ya da çok iyidir dem(e) bırakırım... sonra tekrar uğrarım iyi şiirler asla yalnız kalmaz.

  • 15 yıl önce

    Oktay, bu şiirin abonesi oldun gibime geliyor ne dersin:))) Çok harika analizlerin var. Şiir tahlil çalışmalarım vardı,yazı bölüme ekleyeyim ara sıra, beğenirsin sanırım. Sevgilerle.

  • 15 yıl önce

    İçiniz de bir şiir çoşkusu/dağarcığı var ilk dizeden geçebiliyor okur(a)luğuma

    ilk girişte çocuğum derken; hayatı oyuncağa benzetmiş

    sonra perderpey ahenk ve akan akışın temasal renkliliği

    çocuk gücünü tanrısallaştıracak kadar! çocukca kalabilmeyi betimlemek

    ve final; paronaya.

  • 15 yıl önce

    "Kırıldı düşlerim Şimdi yalnızca tuvalimde artık Mor renk sürdüğüm gözler Kızıla boyadığım gökler Kafa ile gövdeyi takas ettiğim resimler Ve düşen hayallerim Resimlere yazılara sığındılar Yerlerini ancak buldular"

    Müjgan Hanım Bu bölüm bana öyle derin geldiki...Defalarca okuyup her satırın üstünde düşündüm...

    Ne büyük anlatım gücünüz var... Sizi tanımak, okumakla mutluyum...

    Çocuklarımıza bırakacağımız onları bekleyen gelecekte malesef bolca hayal kırıklıkları olacak...Öyle gibi görünüyor...

    Emeğinize sağlık... Sevgilerimle...