Çocuk Ve Düş Kırığı

Çocuktum
Hayatın merkezi
Dünya bendim, güneş bendim
Benim için dönerdi evren
Benim için yaşardı annem


İlk düşümün kırığı
Merdivenin en başından
Son basamağa uçamadığımdaydı
Sonra
Bermuda üçgenini görme ihtimalimin olmadığını bilip
Mezar taşı dörtgenini
Kesin göreceğimi öğrendiğimde

Parmaklarımla metali de eğemiyordum
Paraşütsüz göğe de çıkamıyordum
Gökyüzünü yeşil yapıp
Yeryüzünü maviye çeviremiyordum

Oysa çocuktum ve en güçlü bendim
Dünya bendim, benim için vardı
Şu güneş ben olmasam doğmazdı
Ve ben olmasam yağmur yağmazdı

Kırıldı düşlerim
Şimdi yalnızca tuvalimde artık
Mor renk sürdüğüm gözler
Kızıla boyadığım gökler
Kafa ile gövdeyi takas ettiğim resimler
Ve düşen hayallerim
Resimlere yazılara sığındılar
Yerlerini ancak buldular

İlk düşümün kırığı
Merdivenin en başından
Son basamağa uçamadığımdaydı
Sonra
Mezar taşı dörtgenini
Kesin göreceğimi öğrendiğimde


MAJ
(Çocukluk İşte s.7)

23 Haziran 2010 94 şiiri var.
Beğenenler (9)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (24)
  • 15 yıl önce

    Teşekkürlerim tüm şiir yürekli dostlara.Sevgilerle.

  • 15 yıl önce

    Kutladım Müjgan Hanım.Selam,saygı...

  • 15 yıl önce

    hayatın gerçeklerini bir bir sermişsin yine gözler önüne

    anlamlı bir şiir okuttun biz gönül dostlarına

    tebrikler şairem ellerin dert görmesin.👍

  • 15 yıl önce

    Hayat...

    Çocuk büyük dinlemiyor

    Keşke hayalini kurabildiğimiz

    Her şeye sahip olabilsek

    Ve bir bir uçup gitmese elimizden özlemlerimiz

    Anlamlıydı,kutlarım.

  • 15 yıl önce

    "Çocuktum Hayatın merkezi Dünya bendim, güneş bendim Benim için dönerdi evren Benim için yaşardı annem"

    Çok doğru,

    Büyüsede içinde ki çocuk hiç ölmese..

    Kutlarım..