Çocukluğuma Dönsem
zaman,
bir ekmek kırıntısı gibi
ufalanıp düşüyor
avuçlarımdan...
şimdi,
akrep ile yelkovan
firar etseler
saatlerin bitmez
tutsaklığından.
günler,
uçup gitseler
deli bir rüzgarın peşine
takvim sayfalarından...
hangi günün ertesine
uyandığını bilemeden
açılsa mahmur
gözleri
yüreğimin.
dualarım bulutlara değse,
bulutlar,
eğilip alnımdan öpse.
ve ben,
annemin koynunda
uyuyakalan
çocukluğuma dönsem..
günün şiirini seçtim kendime
mükemmeldi
tebrikler
Cocukluk
en uzak yildiz tozu
kutlarim
severek okudum
hep siirle
hangi günün ertesine uyandığını bilemeden açılsa mahmur gözleri yüreğimin.
Bu şiirin gözlerinden öptüm
Saygım ve Sevgimle..!
tebrikler kelimeler koşturmuş yüreğinizin peşinden.
ve ben, annemin koynunda uyuyakalan çocukluğuma dönsem..
nedense her keste bir çocukluk özlemi vardır... bu şiirde de bu arayış vardı... tebrikler güzel anlatıma... yüreğinize sağlık👍👍👍👍