Çocukluğuma Uydum...!

sevgilim..




geceleri ansızın açıyorum gözlerimi
aksilik bu ya,
senli rüyaların tam ortası
neye kızdığımı bilmeden
kahretsin diyorum
sadece...kahretsin !!
sonra yavaşca başımı yastığa bırakıyorum
güneş gözlerime vurana dek
tekrar,tekrar sana uyuyorum...





aman sevgilim
sen sakın bana uyma...





zaten ne oldu bana anlayamıyorum buara
gözlerim...ellerim değişti
yüzümde,hiç benim yüzüm gibi durmuyor sanki







sonra başım...
ah!! en çok o ağrıyor geceleri
yüzüm yanıyor,ellerim titriyor
durmaksızın ağlıyorum besbelli...







korkuyorum sevgilim
sol yanım çok acıyor
sana gelmek için
yola çıkıyorum
ne bacaklarımda,ne kollarımda derman kalıyor..




kırık dökük düşler değil ki yaşadıklarım
ne tarife,ne tabire geliyor...





ben ne kadar büyütmeye çalışsamda kendimi
içimdeki çocuk süreklı çekiyor eteğimi
sende biliyorsun...hadi söyle sevgilim
öyle değil mi?




sevgilim
sevgilim...



nerdesin?

...


yoksa sen gitmiş miydin?....