Çocuksun Sen Daha
Sırtında bilmem kaçıncı kardeşin,
Üzerinde
Bilmem kimden kalma
Emanet eteğin.
Hayatın takla atıyor bakışlarında.
Çocuksun sen daha...
Uçuşurken bir gelincik tarlasında
Yaşıtların,
Sen,mayın tarlasında
Seksek oynamaktasın.
hem nereden bileceksin
ömür kaç renk taşımakta,
sen hangi renksin...
çocuksun sen daha...
bakışlarındaki yetimlik
annenden kalma.
Bakışların,
Bir orman soluğu,
Kocaman ve ürkek.
Küskün ve buğulu...
Çocuksun sen daha...
Ellerindeki
nasırlar ,doğum lekesi.
Ellerin,
Bir karanfil bahçesi
Ellerin,
Kayıp bir ütopya,
Unutulmuş bir tarih,
Sahipsiz bir coğrafya.
Yok hayatının hiçbir
Felsefesi.
Kimin günahı tünemiş
Omuzlarına?
Kimin suçu zincirlemiş
Ayaklarını.
Ayakların ki
Yürüyoruz çok şükür der gibi...
Payına düşen
Yoksulluğunun yırtık potini
Ayakların...
Ayacıkların
Ne kadar ki...
Sen el kadarsın.
Duyarsız insanlar
Duyargalarını koparmasın.
Çocuksun sen daha.
Dünya,
Bir dönme dolap gözünde
Ve kurşun askerler basıyor
Rüyalarını her gece.
Hüviyetsiz bir kimliği
Arıyor
Kınalanmış kaderin
Avuç içlerinde...
Çocuksun sen daha.
Aklın öteki hayatların
Oyuncaklarında.
Ne verilirse onu tutacak ellerin.
Ne görürse onu bilecek gözlerin..
Daha henüz
Kendi hikayeni öğrenmedin.
Çocuksun sen daha...
duyarlı yüreğinizi kutluyorum.sevgiyle...
Aklın öteki hayatların Oyuncaklarında.
Ne verilirse onu tutacak ellerin. Ne görürse onu bilecek gözlerin.. Daha henüz Kendi hikayeni öğrenmedin.
Çocuksun sen daha...
evettt,
anadolunun değişmeyen sosyal bir yarası daha bu gerçek,
şairim nede doğal ve yalın bir ifadeyle vurgulamış bu gerçeği,
kalemin, ellerin, gönlün dert görmesin sevgili Elif...👑
Ahmet Tellinin Çocuksun sen şiir kitabındaki aynı adlı şiiri okumuştum sanırım altı yıl oldu. Bir çocuksun daha bvar burada ama söyleyişi ne kadar farklı iki ayrı elma ağacı gibi iki ayrı şiir adıarı elma ağacı ama bir golden diğeri starin adlarını pek bilmem meyvelerin hem zıkım yedik zıkım içtik de ondan ama şiirin tadı çok güzel , çocuğun ne çok öğrenecekleri varmış, felsefesi önce felsefesi yok varda elif cüzi kadar ince. Dönme dolaptan ayaktaki potine.. çok hoşuma gitti, kalemin eksik olmasım şair.
harika dizelerini yürekten kutluyorum...kalemin daim olsun sevgili Elif🙂
Başka yörelerimizde de var böyle çocuklar ama ilk akla gelen doğu/güney-doğu oluyor hep.
Büyüdüğünde de genellikle -ne yazık ki- renklenmiyor yaşamı.
Duyarlı bir bakış ve içten anlatım.
Kutluyorum.