Çocuksun Sen Daha

Sırtında bilmem kaçıncı kardeşin,
Üzerinde
Bilmem kimden kalma
Emanet eteğin.
Hayatın takla atıyor bakışlarında.

Çocuksun sen daha...

Uçuşurken bir gelincik tarlasında
Yaşıtların,
Sen,mayın tarlasında
Seksek oynamaktasın.

hem nereden bileceksin
ömür kaç renk taşımakta,
sen hangi renksin...

çocuksun sen daha...

bakışlarındaki yetimlik
annenden kalma.

Bakışların,
Bir orman soluğu,
Kocaman ve ürkek.
Küskün ve buğulu...

Çocuksun sen daha...
Ellerindeki
nasırlar ,doğum lekesi.
Ellerin,
Bir karanfil bahçesi
Ellerin,
Kayıp bir ütopya,
Unutulmuş bir tarih,
Sahipsiz bir coğrafya.
Yok hayatının hiçbir
Felsefesi.

Kimin günahı tünemiş
Omuzlarına?
Kimin suçu zincirlemiş
Ayaklarını.
Ayakların ki
Yürüyoruz çok şükür der gibi...
Payına düşen
Yoksulluğunun yırtık potini

Ayakların...
Ayacıkların
Ne kadar ki...
Sen el kadarsın.

Duyarsız insanlar
Duyargalarını koparmasın.

Çocuksun sen daha.

Dünya,
Bir dönme dolap gözünde
Ve kurşun askerler basıyor
Rüyalarını her gece.
Hüviyetsiz bir kimliği
Arıyor
Kınalanmış kaderin
Avuç içlerinde...

Çocuksun sen daha.

Aklın öteki hayatların
Oyuncaklarında.

Ne verilirse onu tutacak ellerin.
Ne görürse onu bilecek gözlerin..
Daha henüz
Kendi hikayeni öğrenmedin.

Çocuksun sen daha...