Çoğul Sokakların Tekil Yalnızlığı

IV Bir velet çığlık çığlığa ağlıyor annesizliğinden -ne gerek var diyor anneme nefret büyüttüğüm yanım- Kızım geliyor gözümün önüne; Adem de isterdi elbet anne sevgisini tatmayı Yahut Havva da kuşlara malum etmeliydi ana hasretini diyorum

Şiirde işlenen konunun en can alıcı bölümü burası. Sanki şiirin kalbi burası der gibi... Çocukla anne arasındaki kopukluk işlenmiş. Tecavüze uğrayan kadının o çocuğu kendi çocuğuymuş gibi sahiplenemeyeceğini ve çocuğunda bu duygularla büyüyerek anneden uzaklaştığını ifade ediyor. â??ne gerek var diyor anneme nefret büyüttüğüm yanım' Bu dize iyi algılanmalı...

III Bir köşede zengin çocuk sokakları Bir köşede sefil sokak çocukları A/itlik muamelesine kızıyorum mahallenin

Ve bu kadınların dünyaya getirdikleri çocukların toplum içinde nasıl hor görüldüğünü bu bölümde anlatmış. â??A/itlik muamelesine kızıyorum mahallenin... â?? Öyle ustaca aktarmış ki takdir etmemek mümkün değil. Yaşadığı yerin olaya bakış açısını ve içten içe sinsi davranışlarını kullandığı â??kesme' işareti çok iyi vurgulamış.

Dilenci dilenişlerine direniyorum yok/sun/luğumdan -â??Allah versin' diyorum vermeyeceğini bile bile- Olmayacak duaya bile â??amin' diyor sokaklar umutsuzca...

Bu bölümde hem kadın hem de çocuk adına isyanını belirtmiş. â??Dilenci dilenişlerine direniyorum yoksunluğumdan' ya da â??Dilenci dilenişlerine direniyorum yokluğumdan' dizeleri her ikisinin de ruh halini gayet güzel açıklamış.

Sokağın sesini öne çıkarmak niyetinde susuşlar Sükut karaborsaya düşmüş; Varını kapan sokağa akın ediyor...

İlk dizeyle ; susmasının ardında toplumun düşüncelerini anlamak istediğini betimlemiş.

II Şiiri şöyle bir okuduğumuzda ; şairin, şiirinde hangi temayı işlediğini görmek zor. Konuyu bütün olarak ele aldığımızda ise bütünüyle toplumsal bir sorunu ele almış olduğunu görüyoruz. Benim algıladığım konu; Tecavüze uğrayan kadınlar ve bunların zorunlu doğan çocukları... Şiirde; bunu yaşayan kadının ve dünyaya getirdiği çocuğun hayata bakışı ve öfkeyle karışık nefreti işlenmiş.

Sokakta bir şeyler s/atıyorum bedenimden Şiirime fahişe diyor okuyan Kırmızı kiremitler gözümü b/oyuyor sokakta Attığım her adıma ben'den bir şey katıyor bedenim

Şiirin girişinde; tecavüze uğrayan kadının hiçbir suçu olmadığı halde toplum tarafından damgalandığını ifade etmiş...

Geçtiğim her yol taciz ediyor varlığımı -rüzgar bile eteğimi kaldırıyor arsız- Biçilmiş kaftanına sığmıyor ruhum Esaretle cesaret arasındaki ince çizgide ip atlıyor kızlığım İşte bu bölümde de bunu iyice vurguluyor. Özellikle; â??Rüzgar bile eteğimi kaldırıyor arsız' dizesi bunu en iyi şekilde betimliyor.

I Çoğul Sokakların Tekil Analizi

Şiir başlığını okuduğumda Şairin bir şeylerin sorgulamasını yaptığını anlamak zor olmadı. Bu nedenle şiiri sindire sindire 3 kez okudum. Bazı bölümleri ise iyice algılamak ve ne anlatmak istediğini daha iyi anlamak için en az 5 kere okudum. Şiirin yorumuna geçmeden önce; çok genç bir şairin güçlü bir şiiriyle karşı karşıya olmanın Şiir adına beni sevindirdiğini söylemeliyim.

Son zamanlarda eklediği şiirlerde; kurgu, şiir iç sesi ve şiir tekniği açısından başarılı bir performans gösteren şairin; şiirlerini yazmadan önce uzun bir araştırma zamanı geçirdiğine inanıyorum. Konuyu belirliyor ve bunun üstüne çalışıyor.

Kendine özgü imgeleriyle hem şiirselliği arttırıyor hem de şiiri ustalıkla gizemli bir havaya sokmayı başarıyor.

Şiir bir sanattır. Tıpkı resim gibi... Bir sanatçının yaptığı resmi farklı eleştirmenler çok farklı söylemlerle anlatabilirler. Bunun tek nedeni ressamın yaptığı resme kattıklarıdır. Bu durum şiirde de böyledir. Her okuyucu şiirde farklı şeyler bulabilmelidir.

Uğraşılmış, emek verilmiş, harika bir şiir. Her dizesinden zeka fışkırıyor. Birkaç cümlede uzun uzadıya ve acımasızca yapılan eleştirilere olacak; Şiiri böyle tartışmalara bulaştırmamalıyız.

"Bir kadeh kaldırsak ardından Bir şaraptan sar/hoşlansa peygamber İtiraf etse yıllanmış yalanları"

kısmı ne alay var, ne de hakaret. Hatta bunu böyle yargılamak daha büyük felaket. Böylesine bir tepki verecek kadar kutsalsa sizin için, sizin tepkinize ya da savunmanıza gerek var mı? Bunda bir mantık hatası yok mu? Bu güzelim şiirin altında bunları tartışmak burkuyor içimi. "Şarap testimi kırdın Allah'ım Zevk yollarımı bağladın Allah'ım Yere saçtın lal şarabımı Tövbeler tövbesi, yoksa sen sarhoş musun Allah'ım" Ömer Hayyam.

Şiirin tabuları olmamalı. İnanç çok öznel bir şeydir ve öyle de muhafaza edilmelidir. Aksi taktirde felsefesiyle çelişir.