Çok Akılsızım!

bazen çok daha önemli şeyler...
hem de çok...
sana olan sevgimden bile...
kendini kazıklanmış hissedersin ya,
çarpışırsın hiç tanımadığın biriyle,
ona aşık olmak gibi...
umutsuz bir kızgınlık,
sonu olmayan...
sonra unuttuğun!
ve gülüyorum şimdi,
saklanmış yüreğimi ararken,
kendimi kurda yem yaparken,
alkışlıyorum gururu...
bir aşkı daha mahvettiği için...
ve yenik düştüğümüz için,
kızgın ateşler bedeli...
yerini kaybetmiş bir adres...
evlilikte kurtuluş aramak hataydı belki,
ya da cankurtaran simidi
düşündüğümüz evlat...
mahvettik işte her şeyi!
anlamsızlıklar içinde,
bir kendimize yaşarken
bencilliğimizin bedelini
ne zaman biz ödedik...
iki damla gözyaşı
bu kabarık hesabı temizler mi?
kimse değişmez,
bekledik...
kandırdık kendimizi
ha bugün ha yarın,
değişimi...
havamızı aldık!
çok akılsızım,
çok aptalım!
hala şiirlerim sana!