Çölde Kaybolmak
Vaha mı, serap mı seçemediğim,
Şu çağlayan su mu içemediğim,
Canımdan başka yok geçemediğim,
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Yitirdim yönümü, bir zindandayım.
Sanki yanardağın ortasındayım.
Bir kum fırtınasıyla savrulmaktayım,
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Yaşantım ne idi, ne oldu şimdi...
Kalmamış dünyada bir can simidi.
Işığım sönünce kestim ümidi,
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Görünse sevdiğim, bir de ses verse;
Yeniden doğarım, öldüysem bile.
Dilerim son bulur çektiğim çile.
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
6+ 5= 11 lik son derece mükemmel bir hece şiiri okudum sayfanızda.
şiirin akıcılığı ustalıgınızı bir kez daha sermiş gözler önüne.
yürekten kutlarım muhterem abim hürmetler.
Felaket üstü.
Sadelik ustalıktır. Ustalık yaşamasını bilene yakışır.
Saygılarımca
Bir tane hece şiirim var,ilk ve son olacak sanıyorum🙂
Hece şiiri okumayı da seviyorum yazmaktan çok..
Çölde ki en yakın suya yakın yerlerde olmalı kesinlikle ve serap olmamalı🙂
Çok güzeldi Abidin Bey içtenlikle kutlarım 👍
6+5 hece vezniyle,akıcı,sade ve güzel bir şiiir.Kutluyorum.Saygılar
Montaiğne" idealler yıldız gibidir.Onları tutmak olmaz,ama karanlık gecelerda yolumuza onlar rehberlik eder."demiş. Şair ise ideal yıldızlarının bulutlara girdiği bir duygudadır: "Yaşantım ne idi, ne oldu şimdi... Kalmamış dünyada bir can simidi. Işığım sönünce kestim ümidi, Bilmiyorum, çölün neresindeyim." Oysa biliriz ki bulutların arkasında o yıldızlar hep vardır. Tüm mesele bunalımlarımız olan o bulutların dağılmasında. Güzel bir halk şiiri örneği ve içtenlik dolu söyleyiş. Tebrikler Abidin Bey.