Çölde Kaybolmak
Vaha mı, serap mı seçemediğim,
Şu çağlayan su mu içemediğim,
Canımdan başka yok geçemediğim,
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Yitirdim yönümü, bir zindandayım.
Sanki yanardağın ortasındayım.
Bir kum fırtınasıyla savrulmaktayım,
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Yaşantım ne idi, ne oldu şimdi...
Kalmamış dünyada bir can simidi.
Işığım sönünce kestim ümidi,
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Görünse sevdiğim, bir de ses verse;
Yeniden doğarım, öldüysem bile.
Dilerim son bulur çektiğim çile.
Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Sevgili yoksa eğer, çöldedir aşık, ancak çölün neresinde olunduğunu fark edemeyecek kadar da özlem duyar...
Ama bir ses son nefesten çeker çıkarır insanı, o ses derde derman, sevgili...
Kutlarım...
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Yaşantım ne idi, ne oldu şimdi... Kalmamış dünyada bir can simidi. Işığım sönünce kestim ümidi, Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Görünse sevdiğim, bir de ses verse; Yeniden doğarım, öldüysem bile. Dilerim son bulur çektiğim çile. Bilmiyorum, çölün neresindeyim.
Yine ozanca yine türkü tadında şiir gibi şiir manidar dizeler okudum dost sayfasında, emeğiniz değerli olsun dost, nicelerine, sevgi ve saygılarımla.
çöller kaybolan insanlarla dolu.. cennet nerede..🙂
sevgilerimle