Cumartesi

Bahse girerim
Kıvırcık günleri okşarken elinizde
Düşeceksiniz bir sandalye boyu sessizliğe
Pazartesi
Tanrı'nın umutsuz sakinliği öldürecek sizi
Öldürdüğü gibi beni
Sonra bir tablonun içinden geçince
Nar toplayacak gülüşünüz
Giden resimlere



Ağlamadım
Saçlarım üşürken turkuaz kesikte
Almadım kelebeğin sırra düşen ahını
Günlerden Salı
Avuçlarımda kül sarı
Dün ayna
Daralmış örtüler
Güldüler sakin
Bir akşamüstü alnıma biriken çizgiler



Bahse girerim
Şapkasını çekti çıkardı gece
Kamburunda uykuya yeni dalmış şehir
Günlerden Çarşamba
Fısıltı girdabında sevişmeler
İşlenmiştir suç
Mesnetsiz
Söylenir kulağınızda
Sen esir ben esir türküsü
Bakmıyoruz oysa yüzüne kafeslerin
Tadı belki zehirlidir



Küçük bir oyunla geçiyorum kapınızdan
Önü sonu sis
Eksik olmuyor /neden
En güzel yerinden kesip atıyor ağaçlar göğün yüzünü
Günlerden Perşembe olmalı
Eğleşip gidiyoruz kuşlar falan
İşte burada durmalı



Ayrılıp dönüyoruz öz yurdumuzdan
Sonra
Tek başına atmayan kalp değil de nedir
Bir çoğumuz yalnızız oysa
Epriyen zamandan



Bahse girerim
Islak bir döngünün yeni açan çiçekleriyiz
Kokmamız yakın
Unutmayın
Kopmamız bir fiskeyle gizilyeşil
Annemin yazmasından çalın bir damla
En kızılından gün batığı keder



Herhangi birinin maskesine eğilmeler
Günlerden Cuma değilse bugün
Adımı sileceğim yeryüzünden
Kendine mevsimin serkeşliği
Öpüyorlar sonra hasretle ince ince
Yağmur
Kalan son gölgeyi ben aldım böyle
Güldüğüme aldırmayın der Cumartesi...












Sesine bereket Okan...