Daha Ne Uğraşirsin Benim İle Sen Felek

Aynaya bir baktım da ,içim burkuldu bir an.
Gördüğüm manzaraya inanamadım felek.
Feryat etmek istedim,dilim tutuldu inan.
Ettiğin bu cefaya dayanamadım felek.

Kapkara saçlarıma gümüş taçlar takılmış,
Gül tenim hep çizilmiş,derin izler kazılmış.
Solmuş gitmiş gençliğim,hiç haberim olmamış.
Daha ne uğraşırsın benim ile sen felek.?

Çocuk denecek yaşta büktün zaten belimi.
Kabuklu nasırlardan kurtaramam elimi.
Yıllardır kurutma dın sırtımda ki terimi.
Daha ne uğraşırsın benim ile sen felek?

Üç dallı bir ağacım ,döküldü yapraklarım.
Yıllardır susuz kaldı gönülde topraklarım.
Sayende sırt çevirdi,dostlarım ahbaplarım.
Daha ne uğraşırsın benim ile sen felek?

Bir gün huzur vermedin,bu günüme dünüme?
Kuzu diye kurtları sürdün benim önüme?
Yetmiş yılı sığdırdın,kırk yıllık şu ömrüme?
Daha ne uğraşırsın benim ile sen felek?

Yıllardır ben kaçtıkca,koştun da yorulmadın.
Her zaman çok azğındın,bir türlü durulmadın.
Yaşarken öldürdün ya,işte buydu muradın.
Daha ne uğraşırsın benim ile sen felek?

Sabır deyip sıkarken,döktüm mercan dişimi.
Kurda kuşa yem etme ,elde kalan leşimi.
Gelme artık ne olur ,bırak benim peşimi.
Daha ne uğraşırsın benim ile sen felek?