Damla Damla Birikirken İçime..
Kalbim kızıl alevlerin tutsağı şimdi
Hatıralar ateşi körüklerken
Yağmurlarda serinlik getirmiyor artık
Bugün Ankara'da ağlıyor
Gökler bile öfkelenmiş
Sana,bana,herkese
Şimşekler çakıyor
Oturdum karanlık odamda
El yordamıyla yazıyorum
Yağmurun eşliğiyle
Uydurma şarkılar mırıldanırken
Dudağımda alaycı gülümsemeyle
Ne kadar safmışım diye yakınıyorum
Damlalar düşerken
Çıkardığı sesleri dinleyip
Yetmeyen hayatta
Seninle boşa geçen
Zamanları hayalliyorum
İstemiyorum hayalimde bile olsa
Dokunma ürkek tenime
Dolanma artık pervasızca beynimde
Aşkımı unutmaklığın zindanlarında
Hiç geri dönmemek üzere prangalıyorum
Dindi sakinleşti yağmur az önce
Ama sağanak yağmurlar
Bir türlü dinmiyor bende...
ağlar sarılmış gökkubede bir hüzün birikmiş önünde yol verirken etraf serin bir bir damlamışsın içime öyleki iç dışa taşmış hemde çok derin nefesinden silerken hıçkırıkları ankara ağlarmış dışarda içerde ben yağarım avuçlarına yoldan kaçar insanlar sen benimle sırılsıklam