Damlalar Düşer...
Nasılda utandı!
Koca çınar
Sokaklar
Caddeler
Yollar
Hangi damın saçağından
Kaydı-süzüldü-düştü
........................... D
........................ A
.............................. M
...........................L
...............................A
.............................. L
........................ A
............................. R
...
Hüzünleri çökmüş bulutlar
Tabiatın çıplaklarına yağıyor
Hangi çimene bassam / ağlıyor!
Yere düşen yapraklar
Rüzgâr nefessiz
Ayaz var
Ve çamın üstünde pus
Gölgeler henüz kırılmamış
Simge... İz... Biz...
Nasıl topluyor dallarının üstünde
Gizemleri biriktiriyor gizemi / giz
Anlatılmaz düş
Sıralı dizilmiş ama seyrek
Atık ruh özümsenmemiş / çiğ
Damlası düşer çimene
Eridikçe
Çıkmazlarda çoğalır göl olur
Git / gide...
Kırk baharın dalları değil
Büyüdükçe solan
Kök salan
Özü uzanan aklımın derinliklerine
Çığ getirisiyle
Dahası
D
Ü
Ş
E
R
...
İçime...
sabah sabah düşrüdün gene damlaları be abi...