Dar Gülüşleri Asıp Dudağıma Sana Gülümsemeyi Sevdan Bildim

Dar gülüşleri asıp dudağıma, sana gülümsemeyi sevdan bildim...
Hep senliydim, sensizliği azap edindim..

----


Dokunduğum ellerinin girdabı dağılır yalnızlığıma
Çöküyorum en iç mah/senime
Yosun tutar dudak kıvrımlarımda
Hep ıslak kaldı yokluğundaki ağlamalarım
Çok zayıf..
İmkan/sız gelişlerine vuslat ç/ekiyorum yüreğime
Derin nefesler üryan
Açıp en frengi parantezleri
İstifliyorum umut kırıntılarımı üstüne.


Kazara rüyama başka kadın silüeti çökse
Kirlendim sanırım.


Siyah kaktüsler diken soyunur
Ürkek ceylanlar suya ses getirir ötekiliğime.

/Kavrulsam /

İfrit gece s/iner sol köşeme
Kanıksanmaz uykularım b/ölünür sen diye
Bir ben giyiniyorum çıplak benliğimin üstüne


Ellerimin en sivri yerinde delice bir arzu
Soyunur bir yanı yangın sönüşlerime
Üfler dudağımda yıldızın kesik yanı
Düşlerime iner lodos yemiş bahar rengi
Ufalanır yalnızlığım
Papatyalar hep senden yana
Kıvrılır ikilem dağınıklığında
Tutunmaz koparılırken falları


Uzak bir mevsimdi yaz
Dudaklarından ahraz meyveler pişerdi
Anlamı biterdi tüm tatların
Her meyvenin tadına doydumda
Bir tek doyumsuzluğumda kaldı tadı dudaklarının


Dokunduğum ellerinin girdabı dağılır yalnızlığıma
Uzak her mevsim sensiz
Üzerime sen dikenlerinden arınmış
Bana aşk sunan sen giyiniyorum..
Her mevsim senle sevdalı bahar
Sensiz ayaz s/oluyorum..