Dar Vakitler

Akrebin yelkovana küs olduğu zamanlar
Takvim yapraklarım uzun zamandır yırtılmamış
Pas tutmuş anılarım gözlerde uzak bir köşede
Gecem demlenmeye vakit bulamamış
Güneşimin teni solgun, gözlerinin altı şişmiş

Zaman dar vakit kendi içinde sığmaz
Kum saatindeki tane kadar değersiz akıyor
Şahta belli değil şahbaz da zamanın şaklabanı da
Öyle ki anı defterlerini yırtmışlar insanlar
Ağır mı geldi yazacakları gerçekler satırlara

Cümlelerin belin de yüklemine basan ağırlık
Ve söz de adı geçmiş zamandan saklananlar var
Kim sorar ki zamanı ,aralığında bir anlamı yoksa
Kardeş olduklarını unutur takvimler ve saatler
Öyle ya bizi zamana küstüren hep bu dar vakitler...